نقش قدرتهای بزرگ در شکل گیری روند صلح میان فلسطین و اسرائیل با محوریت ایالات متحده امریکا

منطقه استراتژیک خاورمیانه به دلیل دارا بودن انرژی سر شار و موقعیت استراتژیک آن، منطقه ای حساس و حیاتی برای قدرت های بزرگ، به خصوص آمریکا به شمار می رود.ایالات متحده پس از انقلاب اسلامی وحذف گزینه رژیم پهلوی، به نماینده قدرتمندی جهت احراز ژاندارمی منطقه، نیاز اساسی داشته است و در این راستا اسرائیل به دلیل بنیه مالی قوی، جایگزین مناسبی برای این امر محسوب می شود. چرا که در این منطقه به لحاظ تاریخی جنگهای سرزمینی میان اعراب و اسرائیل، منافع حیاتی آمریکا را در خاورمیانه مورد توجه قرار می دهد و آمریکا در جهت تثبیت موقعیت خود، توجه به صلح را در کانون توجه خود قرار داده است. با توجه به سیر تحولات در منطقه خاورمیانه که بیش از سایر نقاط جهان در محافل بین المللی مطرح می باشد، به گونه ای که هر تحولی در این منطقه آثار و پیامدهای زیادی در دیگر مناطق به همراه داشته است، در این تحقیق این سئوال مطرح شده است که ایالات متحده چه نقشی را در روند مذاکرات صلح ایفا کرده است؟همچنین سئوال دیگری که ذهن را به خود مشغول می سازد این می باشد که علت کندی روند صلح در منطقه خاورمیانه چیست؟شاید در جواب سئوال مذکور بتوان گفت که امریکا بر خلاف شوروی و اتحادیه اروپا ، نقش مهم تر و سازنده تری را در روند مذاکرات صلح ایفا کرده است که از شاخص های عمده آن برگزاری کنفرانس های متعدد و ارائه طرح های گوناگون صلح بوده است . عوامل مختلف درون ملی و منطقه ای و بین المللی،باعث کندی روند صلح شده است از جمله تندروی های اسرائیلی ها و تقابل درونی فلسطینی ها،عدم توجه آمریکا به تعارضات فرهنگی قومی و مذهبی در این سرزمین ، حمایت گسترده آمریکا از اسرائیل، اعتراضات مردمی در جهان اسلام و تاثیرات سوء و منفی آن در شکل گیری افکار عمومی در خصوص انعقاد صلح.که با توجه به نقش ایالات متحده در این پژوهش ،به عوامل مربوط به امریکا و موضع گیری آن پرداخته شده است. در این تحقیق سعی بر آن بوده است که به پارامترهایی چون نقش قدرتهای بزرگ به ویژه ایالات متحده و عوامل بازدارنده شکل گیری روند صلح پرداخته شده است و از سوی دیگر راهکارهایی که از سوی دولتمردان و صاحب نظران ارائه شده است، مورد بررسی قرار گرفته است وشیوه جمع آوری مطالب در این تحقیق به شکل کتابخانه ای بوده است.